Αν υπάρχει κάτι που βλέπουμε ξανά και ξανά, μετά από τόσα χρόνια στο χώρο της εκπαίδευσης και της διδασκαλίας, είναι το εξής:

-Δεν πετυχαίνουν πάντα τα παιδιά που διαβάζουν περισσότερο.

-Δεν ξεχωρίζουν μόνο εκείνα που έχουν «καλό μυαλό».

-Πετυχαίνουν τα παιδιά που πιστεύουν ότι μπορούν.

Η αυτοπεποίθηση είναι βασικό εργαλείο στη σχολική ζωή – και όχι μόνο. Είναι εκείνη η εσωτερική φωνή που λέει:

-“Θα το προσπαθήσω. Κι ας κάνω λάθος.”

-“Μπορεί να μην το ξέρω ακόμα – αλλά μπορώ να το μάθω.”

-“Δεν χρειάζεται να είμαι τέλειος. Χρειάζεται να προσπαθώ.”

Κι αν ένα παιδί μεγαλώσει με αυτή τη φωνή μέσα του; Τότε δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να πετύχει. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα παιδιά δεν χρειάζονται περισσότερα φροντιστήρια. Χρειάζονται περισσότερο θάρρος.

-Θάρρος να μιλήσουν.

-Θάρρος να ρωτήσουν.

-Θάρρος να αποτύχουν.

-Θάρρος να ξαναπροσπαθήσουν.

Και ξέρετε ποιο είναι το πιο παράδοξο; Αυτό το “θάρρος” δεν το διδάσκει κανένα βιβλίο. Χτίζεται μέσα από μικρές εμπειρίες – ξανά και ξανά:

-Όταν απαντούν χωρίς να φοβούνται ότι θα “γίνουν ρεζίλι”.

-Όταν ο καθηγητής τα κοιτάει με κατανόηση και όχι με απόρριψη.

-Όταν κάνουν ένα λάθος και το αντιμετωπίζουν χαμογελώντας – όχι με ντροπή.

Αυτές οι στιγμές είναι εκπαιδευτικές εμπειρίες. Είναι παιδεία. Είναι ψυχική θωράκιση. Είναι η ουσία της μάθησης.

Γιατί είναι τόσο σημαντικό αυτό στην εκμάθηση Αγγλικών;

Γιατί η ξένη γλώσσα είναι πάνω απ’ όλα επικοινωνία. Δεν είναι μόνο γραμματική και ασκήσεις. Είναι η ικανότητα να εκφράζεσαι, να αλληλεπιδράς, να τολμάς.

Και πώς να τολμήσει ένα παιδί να μιλήσει,

-αν μέσα του πιστεύει ότι “δεν το έχει”;

-αν νομίζει ότι όλοι θα το διορθώσουν;

-αν η εμπειρία του μέχρι τώρα ήταν γεμάτη “λάθος, λάθος, λάθος”;

Γι’ αυτό και στο Interlingua – Intered Καλλιθέας, ξεκινάμε από το παιδί, όχι από την ύλη

Η αυτοπεποίθηση δεν φυτρώνει μόνη της. Χτίζεται μέρα με τη μέρα

Πολλοί πιστεύουν ότι η αυτοπεποίθηση είναι “έμφυτη”. Ότι κάποια παιδιά “την έχουν” κι άλλα όχι. Αλήθεια; Ή μήπως απλώς δεν βρήκαν ποτέ το κατάλληλο περιβάλλον να την αναπτύξουν;

Η αλήθεια είναι πως η αυτοπεποίθηση δεν είναι ταλέντο. Είναι αποτέλεσμα εμπειριών. Και αυτές οι εμπειρίες χτίζονται από μικρές στιγμές:

-Όταν ένα παιδί τολμάει να μιλήσει χωρίς να φοβάται τη διόρθωση.

-Όταν κάνει λάθος και δεν το κοιτούν επικριτικά, αλλά ενθαρρυντικά.

-Όταν προσπαθεί, και κάποιος του λέει “είδα την πρόοδό σου – και μπράβο σου”.

Αυτές οι εμπειρίες δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα. Και δεν συμβαίνουν από μόνες τους. Πρέπει να δημιουργηθούν συνειδητά – ξανά και ξανά.

Όπως το ποδήλατο: η πρώτη πεταλιά θέλει θάρρος

Θυμηθείτε την πρώτη φορά που ανεβήκατε σε ποδήλατο. Δεν υπήρχε βιβλίο οδηγιών, ούτε κάποιος που σας διάβασε θεωρία για το πώς ισορροπεί κανείς. Υπήρχε μόνο το ποδήλατο, η προσπάθεια, οι πεταλιές… και οι πτώσεις.

Στην αρχή, δυο μέτρα και κάτω. Μετά λίγο παραπάνω… και πάλι κάτω. Η αίσθηση του γονάτου που χτυπάει, το χώμα στα χέρια, το βλέμμα απογοήτευσης. Κι όμως, κάπου ανάμεσα σε αυτές τις πτώσεις, συνέβη κάτι σχεδόν μαγικό: Δεν μάθατε απλώς να κρατάτε ισορροπία. Μάθατε να πιστεύετε ότι μπορείτε. Ότι, «ακόμα κι αν πέσω, μπορώ να ξανασηκωθώ και να δοκιμάσω ξανά».

Αυτό είναι το σημείο που γεννιέται η αυτοπεποίθηση. Όχι όταν όλα βγαίνουν σωστά και τέλεια, αλλά όταν βρίσκεις τη δύναμη να συνεχίζεις, παρά τα λάθη και τις δυσκολίες. Κάπως έτσι είναι και με την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας. Ένα παιδί μπορεί να ξέρει κανόνες, χρόνους, ακόμα και να γράφει άριστα. Αλλά αν δεν έχει το θάρρος να «κάνει την πεταλιά» και να μιλήσει, όλα μένουν θεωρία.

Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη φορά που θα προσπαθήσει να πει μια φράση στα Αγγλικά ίσως να μοιάζει με εκείνη την πρώτη προσπάθεια στο ποδήλατο. Αδέξια. Διστακτική. Με λάθη. Αλλά κάθε φορά που τολμά ξανά, κάτι χτίζεται. Κάθε «πέσιμο» είναι κι ένα βήμα πιο κοντά στο «μπορώ». Κάθε λάθος είναι ένα κομμάτι εμπειρίας που προσθέτει δύναμη, όχι αδυναμία.

Και κάπως έτσι, όπως κάποτε μάθατε να ισορροπείτε και να κάνετε πετάλι χωρίς να το σκέφτεστε, έτσι και το παιδί μαθαίνει να μιλάει Αγγλικά με άνεση, φυσικά, χωρίς φόβο.

Στο Interlingua Καλλιθέας δημιουργούμε χώρο για να ανθίσουν

Γι’ αυτό και στο φροντιστήριό μας, αφιερώνουμε μία επιπλέον ώρα την εβδομάδα αποκλειστικά στην προφορική έκφραση – χωρίς βιβλία, χωρίς πίεση, χωρίς βαθμολογίες.

Γιατί εκεί, μέσα από τον λόγο, μέσα από το “δοκιμάζω να πω αυτό που σκέφτομαι στα Αγγλικά”, το παιδί δεν μαθαίνει μόνο τη γλώσσα. Μαθαίνει ότι έχει φωνή. Ότι μπορεί να σταθεί. Ότι αξίζει να ακουστεί.

Και κάθε φορά που το κάνει – λίγο πιο άνετα, λίγο πιο σίγουρα – προσθέτει ακόμη ένα “λιθαράκι” στη βάση που λέγεται αυτοπεποίθηση. Και όταν ένα παιδί αρχίζει να πιστεύει στον εαυτό του, όταν νιώθει σιγουριά στη φωνή του και δύναμη στα λόγια του, τότε και η νέα σχολική χρονιά παύει να μοιάζει με βουνό.

Ξαφνικά, ο Σεπτέμβριος δεν είναι κάτι που το φοβίζει. Είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπίσει. Να διεκδικήσει. Να χτίσει όπως το θέλει. Και κάπου εδώ, έρχεται η πιο απλή – αλλά πιο σημαντική – ερώτηση που μπορεί να κάνει ένας γονιός:

Τι σημαίνει “προετοιμάζω το παιδί μου για τον Σεπτέμβριο”;

Σίγουρα δεν σημαίνει να του φορτώσω ασκήσεις. Ούτε να του υπενθυμίζω κάθε μέρα “έχεις σχολείο σε λίγο”.

Προετοιμάζω ένα παιδί για τη νέα σχολική χρονιά σημαίνει:

-Να του δώσω χώρο να αναπνεύσει, να ηρεμήσει, να επεξεργαστεί όσα έζησε πέρσι.

-Να του δείξω ότι έχει ήδη πετύχει πολλά, ακόμη κι αν δεν ήταν όλα εύκολα.

-Να του υπενθυμίσω ότι δεν χρειάζεται να είναι τέλειο – μόνο να είναι πρόθυμο.

-Να του μιλήσω για το πώς μπορεί φέτος να στηριχτεί περισσότερο. Σε εμένα. Στους δασκάλους του. Στον εαυτό του.

Ο στόχος δεν είναι να γεμίσουμε το κεφάλι του με ύλη πριν ξεκινήσει η χρονιά. Ο στόχος είναι να γεμίσουμε την καρδιά του με σιγουριά. Κι αυτή η σιγουριά ξεκινά όταν του πεις: “Εγώ σε βλέπω. Σε πιστεύω. Και ό,τι κι αν έρθει φέτος, θα είμαστε μαζί.”

Αυτό είναι η ουσία της προετοιμασίας. Όλα τα υπόλοιπα – οι λέξεις, οι ασκήσεις, τα τεστ – ακολουθούν. Όταν το παιδί νιώθει έτοιμο, μπορεί να μάθει τα πάντα.

Και το φροντιστήριο; Τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά;

Θα σας το πω απλά. Το σωστό φροντιστήριο δεν είναι εκεί μόνο για να καλύψει την ύλη. Είναι εκεί για να καλύψει τις ανάγκες του παιδιού. Να του δείξει ότι αξίζει. Ότι μπορεί. Ότι δεν χρειάζεται να είναι “ο καλύτερος της τάξης” για να προχωρήσει. Ότι αρκεί να είναι ο καλύτερος εαυτός του – κάθε μέρα λίγο παραπάνω.

Αυτό κάνουμε κάθε μέρα στο Interlingua – Intered Καλλιθέας:

-Μαθαίνουμε ξένες γλώσσες με τρόπο ζωντανό, ανθρώπινο και ουσιαστικό.

-Στηρίζουμε το παιδί όχι μόνο στο τι να μάθει, αλλά στο πώς να νιώσει ικανό να το μάθει.

-Δημιουργούμε σχέσεις εμπιστοσύνης. Γιατί χωρίς αυτή, τίποτα δεν προχωρά.

Γιατί τώρα είναι η σωστή στιγμή

Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που προετοιμάζει. Ήσυχα. Με τρόπο που δεν φαίνεται, αλλά με αξία που φαίνεται σε λίγο καιρό.

Είναι η ιδανική στιγμή για να:

-Ξαναβρεί το παιδί σας τη δύναμή του

-Μπει με αυτοπεποίθηση στη νέα χρονιά

-Επιλέξετε ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών που νοιάζεται πραγματικά

Μήνυμα προς τους γονείς

Αν μπορούσα να σας αφήσω με μία σκέψη, θα ήταν αυτή: Το παιδί σας δεν χρειάζεται να είναι τέλειο. Χρειάζεται να νιώθει ότι μπορεί.

Κι αν αυτό το νιώσει τώρα, φέτος, αυτή τη χρονιά… Τότε θα είναι η χρονιά που θα θυμάται για πάντα. Όχι μόνο για τις γνώσεις, αλλά γιατί πίστεψε σε κάτι που δεν πίστευε πριν: στον εαυτό του.

Θέλετε να του δώσετε αυτή τη δυνατότητα;

Ελάτε να μας γνωρίσετε από κοντά. Δείτε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί σας να μάθει, να μιλήσει, να νιώσει σίγουρο.

Όλα ξεκινούν με μια φράση: “Μπορώ.” Αν θέλετε το παιδί σας να πει αυτή τη φράση φέτος – και να τη νιώσει στ’ αλήθεια – δώστε του το περιβάλλον που θα του το θυμίζει κάθε μέρα. Είμαστε εδώ γι’ αυτό. Και σας περιμένουμε.

Στο Interlingua Καλλιθέας, δεν κυνηγάμε την τελειότητα – καλλιεργούμε τη φωνή, τη σιγουριά και την προσπάθεια.
Και κάθε Σεπτέμβριος αξίζει να ξεκινά έτσι.

Καλέστε μας στο 2109577081 ή ελάτε να γνωριστούμε από κοντά.

Επικοινωνήστε μαζί μας